De Impact van de 2011 Tohoku aardbeving en tsunami op de werken van Issey Miyake

De geschiedenis van Japan wordt getekend door een reeks van catastrofes, zowel natuurlijke als menselijke. Een daarvan, de verschrikkelijke Tohoku aardbeving en tsunami van maart 2011, staat diep gegrift in het collectieve geheugen van de natie. Naast de onvoorstelbare materiële schade en de enorme humanitaire crisis die deze ramp veroorzaakte, had zij ook een significante impact op de creatieve industrie van Japan.

Een prominente figuur in de modewereld, Issey Miyake, werd diep geraakt door de gebeurtenissen van 2011. Miyake, wiens werk altijd gekenmerkt is geweest door innovatie en een diep respect voor materiaal en techniek, zag zich geconfronteerd met een nieuwe realiteit: hoe kan mode, traditioneel gezien een symbool van luxe en materialisme, relevant blijven in een wereld die zo abrupt werd geconfronteerd met de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan?

De tsunami had een directe impact op Miyake’s productieproces. De fabriek in Miyagi waar veel van zijn kleding werd geproduceerd, werd zwaar beschadigd. Dit leidde tot vertragingen en productieonderbrekingen. Maar voor Miyake was dit meer dan alleen een logistieke uitdaging; het markeerde een keerpunt in zijn denken over mode.

Vóór de aardbeving had Miyake al experimenten gedaan met nieuwe materialen en technieken. Hij gebruikte synthetische stoffen die licht, flexibel en gemakkelijk te onderhouden waren. Zijn iconische Pleats Please lijn, geïntroduceerd in 1989, was een voorbeeld van deze innovatieve aanpak. De kledingstukken werden gevouwen en verhit, waardoor permanente plooien ontstonden die de drager vrijheid van beweging gaven en de noodzaak voor strijken wegnamen.

Na de aardbeving werd Miyake’s focus op functionaliteit en duurzaamheid nog sterker. Hij zag de ramp als een oproep om mode te herdenken en te creëren die niet alleen mooi was, maar ook praktisch, veelzijdig en langdurig.

Een belangrijke ontwikkeling na de Tohoku aardbeving was Miyake’s samenwerking met het Japanse bedrijf Toray Industries. Samen ontwikkelden zij een nieuw soort polyester dat gemaakt werd van gerecyclede plastic flessen. Dit materiaal, genaamd “Eco-PET,” werd gebruikt in verschillende kledinglijnen, waaronder zijn “A-POC” collectie (A Piece Of Cloth).

De A-POC lijn demonstreerde Miyake’s visie op mode als een continu proces van verandering en aanpassing. De kledingstukken waren ontworpen als grote stukken stof die de drager zelf kon vormgeven en naar wens kunnen knippen en versieren. Dit idee verwees naar Miyake’s overtuiging dat mode niet statisch zou moeten zijn, maar zich moest kunnen aanpassen aan de behoeften van de drager.

De aardbeving had ook een grote invloed op Miyake’s designfilosofie. Hij werd bewuster van het belang van duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid in de mode-industrie. Hij begon meer te experimenteren met natuurlijke materialen en werkte samen met lokale ambachtslieden om traditionele Japanse technieken te integreren in zijn ontwerpen.

Issey Miyake’s reactie op de Tohoku aardbeving is een voorbeeld van hoe kunst en design kunnen worden ingezet om maatschappelijke uitdagingen aan te gaan. Door innovatie, functionaliteit en duurzaamheid centraal te stellen, heeft hij niet alleen de mode-industrie veranderd, maar ook inspiratie geboden voor een nieuwe generatie ontwerpers die zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid tegenover de wereld.

Tabel: Belangrijke Miyake collecties na 2011

Gevolgen van de aardbeving:

• Verlies van productiefaciliteiten: Miyake’s fabriek in Miyagi werd zwaar beschadigd.

• Productionele vertragingen: De productie van kledingstukken werd tijdelijk stilgelegd.

• Vernieuwde focus op duurzaamheid: Miyake begon meer te experimenteren met natuurlijke materialen en gerecyclede stoffen.

• Sociale verantwoordelijkheid: Miyake werkte samen met lokale ambachtslieden om traditionele Japanse technieken te integreren in zijn ontwerpen.

De Tohoku aardbeving had een diepe impact op de Japanse samenleving. Voor Issey Miyake was het een katalysator voor verandering en reflectie. Zijn werk na 2011 toont aan hoe creativiteit kan worden ingezet om maatschappelijke uitdagingen aan te gaan en een duurzamere toekomst te creëren.